Koncert i wystawa 12 sierpnia 2018

Duet Harp&Chord

Julia Łopuszyńska – harfa

Stanisław Łopuszyński – klawesyn

.

Wystawa: Monika Olbińska-Żołędziowska: Jednak malarstwo

Zapraszamy do galerii zdjęć

W programie:

Carl Philipp Emanuel Bach – Sonata G-dur na harfę i basso continuo

Francois Couperin – 25 eme Orde c-moll

Gabriel Faure – Impromptu 

Antonio Soler – Fandango d-moll K. 146 

Piotr Moss – Walc Sentymentalny 

Carl Philipp Emanuel Bach – Fantasia C-dur Wq 59/6 – H 284 (1785 r.)

Elias Paris Alvars – Introduction Cadenza et Rondo

Francois Poulenc – Sonata pour 4 mains 

Stanisław i Julia Łopuszyńscy – Panopticum 

===========================

Julia i Stanisław Łopuszyńscy tworzą duet harfowo – klawesynowy od 2012 r. Oboje są studentami studiów magisterskich UMFC. Julia rozpoczęła edukację muzyczną w klasie prof. Anny Sikorzak-Olek w Warszawie, a studia licencjackie odbyła na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie harfy prof. Helgi Storck. Stanisław zaczynał naukę w klasie fortepianu, a w szkole II stopnia równolegle rozpoczął naukę gry na klawesynie w klasie prof. Lilianny Stawarz.

Duet Harp&Chords był wielokrotnie nagradzany na konkursach takich jak International Competition of Chamber Music SVIREL in Nova Gorica –  I nagroda (Słowenia 2016), International Competition of Chamber Music – II nagroda – (Włochy 2012), Turniej Kameralny w Bydgoszczy (2017).

Oboje artyści z powodzeniem rozwijają również kariery solowe.

Julia Łopuszyńska jest laureatką 23 konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m. in. The 2nd International prof. Karel Patras Harp Competition (Czechy 2017), The 2nd International Contest Festival of a Harp Art of V. Poltareva (Ukraina 2016), Międzynarodowy Konkurs Duetów w Cieszynie (I miejsce w 2015, 2011, 2009, 2007, 2005 r.), i wielu innych. Występowała podczas takich wydarzeń jak World Harp Congress (Amsterdam 2008; Hongkong 2017), koncert z orkiestrą kameralną Amadeus (Poznań 2010), Chopin Open 2010, La Folle Journee 2011 – 2014, Koncert Młodych Talentów 2014, Młody Muzyk Roku 2014, Środa Młodych NOSPR 2015, Dni Sofii Gubajduliny NOSPR, VII Festiwal Prawykonań NOSPR, Harfenfestival 2017 (Frankfurt nad Menem, Niemcy), 22 Festiwal Ludwika van Beethovena.

Stanisław Łopuszyński to zdobywca nagród takich jak: I nagroda na III Wanda Landowska Concorso Internazionale di Clavicembalo w Ruvo di Puglia (Włochy), II nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Klawesynowym im. Mariana Sawy (2015), nagroda „Golden Finalist” (grand prix w kategorii solo) na 8th International Music Competition – Svirel (Słowenia 2016) oraz III miejsce na V Akademickim Konkursie Klawesynowym w Poznaniu w 2017 r. Był finalistą konkursu Studencki Nobel 2017 w kategorii Sztuka. Ukończył również podyplomowe studia na kierunku Menedżer Muzyki na UMFC. Był koordynatorem i organizatorem kilkudziesięciu koncertów i festiwali, m. in. Juwenaliów Artystycznych (2014 – 2016), Festiwalu Mikstury Kultury, Nocy Muzeów, koncertu upamiętniającego 222. rocznicę Konstytucji 3 Maja (Teatr Stanisławowski) oraz wielu koncertów kameralnych. Jest stypendystą M. St. Warszawy im. Jana Pawła II (2015 – 2018).

===========================

Monika Olbińska – Żołędziowska urodziła się w 1961 r. w Kielcach, jako siódme dziecko Józefa i Janiny. Od urodzenia bracia znęcali się nad najmłodszą siostrą, dając tym samym upust swojemu męskiemu szowinizmowi. Doznała różnych sposobów nękania. Ze względu na hamowanie ekspresji przez starsze rodzeństwo, nic nie wskazywało na drzemiący w Monice talent plastyczny. Wprawdzie od początku szkoły podstawowej uczęszczała na zajęcia plastyczne w Wojewódzkim Domu Kultury, jednakże wtedy bardziej chciała być tancerką niż plastyczką.

Trudno się dziwić, że w tych warunkach Monika wyrosła na cichą, nieśmiałą i aspołeczną osobę. Zgodnie z sugestiami starszego rodzeństwa, by zdobyć porządny zawód po maturze wyjechała do Warszawy, gdzie uczyła się w Państwowym Studium Stenotypii i Języków Obcych. Została więc sekretarką doskonałą. Podjęła pracę w bankowości. Zajmowała się głównie odbieraniem telefonów, parzeniem kawy, maszynopisaniem i przyjmowaniem gości dyrekcji.

Po zakończeniu stanu wojennego wyjechała do Wiednia. Tam uczęszczała do Wiener Kunst-schule, gdzie poznała malarstwo Fritza Martinza i Petera Carera. Pokochała wiedeńską secesję i zachwyciła się twórczością Egona Schiele i Gustawa Klimta.

Po pięciu latach wróciła do Warszawy, gdzie podjęła studia na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki w Akademii Sztuk Pięknych. Studia te ukończyła w 1994 r. Niedawno ukończyła również trzyletnie studia pedagogiczne.

Aktualnie prowadzi zajęcia z malarstwa w Wawerskim Towarzystwie Uniwersytetu Trzeciego Wieku, wróciła też do swojej pasji czyli malowania.

Zna technologię i techniki malarstwa ściennego i sztalugowego, jest też kopistką.