Koncert 5 lipca 2020
Zobacz galerię zdjęć
OTWARCIE KULTUROTEKI
W imieniu Falenickiego Towarzystwa Kulturalnego zapraszam Państwa na dzisiejszy koncert. Jestem zaszczycona, że możemy naszym koncertem uświetnić dzisiejszą ceremonię tak długo oczekiwanego otwarcia falenickiej Kulturoteki. Zbiegaliśmy o scenę letnią kilkanaście lat i dziś spełnia się nasze marzenie, Autorką koncepcji architektonicznej tego pięknego obiektu jest nasza koleżanka z FTK Eliza Wierzcholska.
Prezes FTK Agnieszka Kurowska-Janecka
WYSTĄPIĄ DLA PAŃSTWA:
MAŁGORZATA PAWŁOWSKA – SOPRAN
LESZEK ŚWIDZIŃSKI – TENOR
ZESPÓŁ KAMERALNY LA BOHEME DE VARSOVIE
Małgorzata Pawłowska
W 2018 ukończyła Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. zw. Ryszarda Cieśli. Czynnie koncertuje w kraju i za granicą (m.in. w Niemczech, Chinach, Chorwacji). Już na studiach miała szansę wziąć udział w produkcjach wystawianych na deskach Teatru Wielkiego Opery Narodowej (Tatiana w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego), Warszawskiej Opery Kameralnej (Hrabina w „Weselu Figara” W.A. Mozarta) czy Festiwalu im. Jana Kiepury (Fiordiligi w „Cosi fan tutte” Wolfganga Amadeusza Mozarta).
Jest finalistką i laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów wokalnych (m.in. Ady Sari w Nowym Sączu czy Międzynarodowego Konkursu Viva Calisia w Kaliszu, Międzynarodowego Konkurs im. Zinki Milanov w Rijece w Chorwacji).
Od najbliższego sezonu będzie solistką jednej z saksońskich oper, gdzie będzie miała szansę wcielić się m.in. w rolę Elzy z Brabancji w „Lohengrinie” Ryszarda Wagnera czy Donny Elviry w „Don Giovannim” Wolfganga Amadeusza Mozarta.
Leszek Świdziński
Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Kazimierza Pustelaka. Wokalne umiejętności doskonalił m.in. podczas Międzynarodowych Kursów Mistrzowskich Mozarteum w Salzburgu.
W 1988 roku zadebiutował na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej rolą Ferranda w Cosi fan tutte W. A. Mozarta. Natomiast w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie po raz pierwszy wystąpił w partii Edgara w Łucji z Lammermooru G. Donizettiego. Na scenie tej kreował także partie: Belmonta w Uprowadzeniu z Seraju W. A. Mozarta, Alfreda w Traviacie G. Verdiego, Rudolfa w Cyganerii G. Pucciniego, Stefana w Strasznym dworze S. Moniuszki. Wykonywał także tytułową partię w operze Chopin G. Orefice’a. Gościnnie występował w teatrach operowych w Krakowie, Wrocławiu, Łodzi, Bydgoszczy, Poznaniu, Szczecinie i Bytomiu w partiach: Hrabiego w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego, Stefana w Strasznym dworze S. Moniuszki, Ernesta w Don Pasquale G. Donizettiego i Ernaniego w Ernanim G. Verdiego i in.
Brał udział w licznych festiwalach muzycznych, takich jak Festiwal Mozartowski, Festiwal Oper Barokowych, Festiwal Monteverdiego, Festiwal Muzyki Staropolskiej, Muzyka w Zabytkach Warszawy, Carintischer Sommer w Villach, Klangbogen w Wiedniu, Al-Bustan w Bejrucie. Koncertuje na scenach i estradach w wielu krajach świata. Poza całą Europą, występował również w Egipcie, Libanie, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Japonii i Chinach.
Ma w repertuarze liczne partie w dziełach operowych, oratoryjnych, operetkowych. Wszechstronne umiejętności zapewniają różnorodność kreowanych przez niego ról – począwszy od koloraturowych partii w operach buffa G. Rossiniego, aż do spintowych, dramatycznych ról w dziełach G. Verdiego i G. Pucciniego. Jest znakomitym księciem w Kopciuszku G. Rossiniego, jak również wiarygodnym i wzruszającym Manrikiem w Trubadurze, czy Gustavem w Balu Maskowym G. Verdiego. W repertuarze ma także pieśni S. Moniuszki, F. Chopina, M. Karłowicza, I. J. Paderewskiego, F. Schuberta i R. Schumanna.
W dorobku artysty znajduje się wiele nagrań radiowych i telewizyjnych (m.in. partia Kazimierza w Hrabinie S. Moniuszki oraz pieśni I. J. Paderewskiego do słów A. Mickiewicza, a także rola tenora w serialu Na dobre i na złe). Nagrał wiele płyt, a także muzykę do filmu opartego na pieśniach Chopina oraz do filmu Belcanto.
Realizuje się także w pracy pedagogicznej, prowadząc klasę śpiewu solowego w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Nessun dorma, aria Kalafa z opery Turandot Pucciniego, to chyba najbardziej znana aria operowa, spopularyzowana przez Lucciano Pavarottiego, Placido Domindo i Jose Carrerasa, a ostatnio przez gwiazdę dzisiejszego koncertu Leszka Świdzińskiego, który zaśpiewał ją charytatywnie dla pracowników medycznych szpitala Bielańskiego. Zobacz klip
Quando m’en vo – jeden z najbardziej znanych walców; aria Musetty z opery Cyganeria Giacomo Pucciniego
La Donna e mobile (Kobieta zmienną jest) – aria księcia z III aktu opery Rigoletto Giuseppe Verdiego
O mio babbino caro – aria Lauretty z opery Gianni Schicchi Giacomo Pucciniego
Pierwszą śpiewaczką wykonującą rolę Lauretty była Florence Easton która wystąpiła w tej roli w Metropolitan Opera w Nowym Jorku podczas premiery 14 grudnia 1918.
Non ti scordar di te – romans autorstwa Ernesto De Curtis, skomponowany w 1935 roku, który dał tytuł włosko-niemieckiemu filmowi Augusta Geniny z Beniaminem Giglim jako głównym bohaterem.
„Non ti scordar di me” przypomniał w 1968 roku w unowocześnionej wersji Sergio Leonardi doprowadzając go do 15 miejsca na włoskiej liście przebojów, Hit Parade Italia.
O sole mio – pieśń neapolitańska napisana w w 1989 roku.Autorem słów jestGiovanni Capurro a muzyki – Eduardo di Capua .
Nagrywana zarówno przez śpiewaków operowych jak Jan Kiepura, Enrico Caruso, Miario Lanza, Lucciano Pavarotti (w tym wypadku zwykle jest śpiewana w dialekcie neapolitańskim) jak i też przez wykonawców spod znaku muzyki pop np. Bryana Adamsa Elvisa Presleya.
Hiszpańska aria Las hijas del Zebedeo Ruperto Chapi z zarzueli Al pensar el nel dueno (Kiedy właściciel myśli…)
Granada – pieśń meksykańska skomponowana przez Agustina Larę z jego słowami, pochodząca z 1932 roku. Pieśń śpiewana jest zarówno przez śpiewaków klasycznych, jak i przez wykonawców muzyki rozrywkowej i rewiowej. Słowa oryginalne są w języku hiszpańskim, ale powstały także wersja angielska (m.in. Frank Sinatra Bing Crosby i Violetta Villas)
Czardasz, czardasz – aria Silvy z operetki Księżniczka Czardasza Imre Kalmana
„Graj cyganie” – aria Tassila z operetki Hrabina Marica Imre Kalmana z 1924 roku. Premiera miała miejsce w Theater an der Wien 28 lutego 1924 roku.
„Co się dzieje – oszaleję” – duet z operetki Księżniczka Czardasza Imre Kalmana.
„Meine lippen” – aria z operetki Giuditta Franza Lehara (Moje usta tak gorąco całują…)
„Brunetki blondynki” (tekst Michał Halicz Autor muzyki: R. Stolz). Tę pieśń Jan Kiepura wykonał w niemieckim filmie z 1935 roku pt. Kocham wszystkie kobiety.
„Usta milczą” – duet z operetki Franca Lehara Wesoła Wdówka.
„Przetańczyć całą noc” – Tak śpiewała Eliza Doolittle w musicalu „My Fair Lady”. My Fair Lady to musical z roku 1956 (oparty na dramacie Pygmalion George’a Bernarda Shawa) z librettem Alana Jaya Lernera oraz muzyką Fredericka Loewe. Opowiada historię kwiaciarki z niższych sfer Elizy Doolittle, która pod wpływem profesora fonetyki Henry’ego Higginsa zmienia się w damę. W premierowej produkcji na Broadwayu oraz West Endzie wystąpili Rex Harrison i Julie Andrews.
„Amigos para siempre” (Friends for Life) ” lub ” Amics per sempre ” – to utwór napisany na Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie. Muzyka została skomponowana przez Andrew Lloyda Webera . Teksty pisane przez , są w języku angielskim, z wyjątkiem zwrotu tytułowego, który powtarza się w języku angielskim, hiszpańskim i katalońskim
„Wielka sława to żart” – Aria Sandora z operetki Baron cygański J. Straussa II (syna). Polskie słowa K. Czekotowski.
„Libiamo ne’ lieti calici” – duet Violetty i Alfreda z I aktu opery Traviata Giuseppe Verdiego
(Więc pijmy na chwałę miłości) Alfred, poproszony o wzniesienie toastu początkowo wzbrania się, lecz za namową Violetty zaczyna pieśń o radości, zabawie i miłości. Stopniowo dołączają do niego goście chór, a następnie Violetta.)
