Koncert 24 czerwca 2018

Zobacz galerię zdjęć

Solo Tres w Falenicy – Koncert muzyki wenezuelskiej

Beatriz Blanco – śpiew, cuatro, instrumenty perkusyjne,

Leszek Potasiński – gitara, gitara basowa, cuatro, charango,

Marek Walawender – gitara, gitara basowa, mandolina, instr. perkusyjne, śpiew

W programie:
Canto warao – śpiew szamański Indian Warao
Diferencias sobre „Guárdame las vacas” – Luis de Narváez, XVI w.
Polo Margariteno – folklor wenezuelski
Canción de cuna (Duérmete mi nino) – tradicional venezolano
Las coplas – folklor wenezuelski
Vals venezolano – Antonio Lauro
Mi querencia – Simón Díaz
La vaca Mariposa – Simón Díaz
La Bikina – Rubén Fuentes
La Chacalera – Augusto Ramos
La Reina de la Noche – Beatriz Blanco
Venezuela – Beatriz Blanco
El Senor Gabán (Sangueo) – folklor wenezuelski
Calypso – folklor wenezuelski

Wystawa

Lidia Głażewska Dańko: Sztuka uszyta – dla dorosłych i dzieci

Wystawa: „Zszywanie Wawra”

================

SOLO TRES to trio grające popularne melodie, muzykę ludową i poważną krajów Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii. W osobach członków zespołu, z których każdy jest renomowanym solistą i kameralistą, dokonało się spotkanie różnych kultur, różnych świadomości artystycznych, owocując niezwykłą różnorodnością i wszechstronnością repertuaru.

Beatriz Blanco urodziła się w Caracas. Od 1982 r. mieszka w Polsce. Studiowała śpiew klasyczny w Akademii Muzycznej w Krakowie i w Warszawie. Jako solistka koncertowała w prestiżowych salach koncertowych w Polsce, Wenezueli, Brazylii, Hiszpanii, Francji i Niemczech. Współpracuje z teatrami operowymi, m.in. Warszawską Operą Kameralną i Teatrem Wielkim w Warszawie, nagrywa dla Polskiego Radia i jest częstym gościem w Telewizji Polskiej. Wykonuje zarówno klasyczny repertuar operowy jak i musicalowy, jest też wybitną wykonawczynią muzyki ludowej krajów Ameryki Łacińskiej, znawcą i popularyzatorem ich kultury.

Marek Walawender ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie oraz liczne kursy mistrzowskie. Występuje w kraju i za granicą (w Szwecji, Niemczech, Francji, Czechach, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Turcji, Włoszech, Hiszpanii i Meksyku) solo i w zespołach kameralnych. Współpracuje z zespołami jazzowymi oraz piosenkarzami i aktorami, z teatrami muzycznymi i dramatycznymi oraz orkiestrami symfonicznymi. Był założycielem i wieloletnim członkiem Kwartetu Gitarowego Fandango. Komponuje muzykę na instrumenty solowe i zespoły kameralne, muzykę teatralną i piosenki. Dokonał setek aranżacji muzyki dawnej, klasycznej, piosenek oraz pieśni ludowych.

Leszek Potasiński kształcił się w Akademii Muzycznej w Warszawie i w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Madrycie oraz kursach mistrzowskich. Prowadzi intensywną działalność koncertową jako solista i kameralista, występując w prestiżowych salach koncertowych Polski i innych krajów. Jako kameralista współpracował m. in. z Ewą Małas-Godlewską, Vadimem Brodskim, Moniką Raczyńską, Edytą Geppert oraz innymi wybitnymi artystami. Nagrał kilka płyt solowych i z muzyką kameralną a także muzykę do wielu filmów. Dokonał licznych aranżacji na gitarę solo i na zespoły kameralne.
Jest pedagogiem, prowadzi klasę gitary na Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie, w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina oraz na licznych kursach.

 =========

Lidia Głażewska Dańko studiowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1981 r. obroniła dyplom na Wydziale Architektury Wnętrz oraz aneks na Wydziale Malarstwa w Pracowni Tkaniny prof. Zbigniewa Gostomskiego. Od lat projektuje i ilustruje książki, druki ulotne, wystawy. Ciągle jednak towarzyszy jej tkanina w różnych postaciach: jako forma malarstwa, jako obiekty przestrzenne oraz  jako wyjątkowa zabawka dla dzieci.

==============

„Zszywanie Wawra” to wspólny projekt Falenickiego Towarzystwa Kulturalnego i Wawerskiego Centrum Kultury. Jest on częścią obchodów 100-lecia Niepodległości Polski pod hasłem „Piękna i Niepodległa”. Od kilku miesięcy mieszkańcy Wawra, wspierani przez placówki kultury i edukacji, tworzą prace – makatki, ukazujące piękno naszej dzielnicy. Pracują nad nimi osoby w różnym wieku, o różnym poziomie umiejętności krawieckich. Stosowane są rozmaite techniki: patchwork, aplikacje, haft, filc, malowanie na materiale i inne. Łączy je użycie tkaniny, igły i nitki. Wystawa prezentuje dotychczas wykonane makatki, obok nich jest jednak wiele miejsca na kolejne. Zachęcamy wszystkich do tworzenia własnych prac, pokazujących ciekawe obiekty i ulubione miejsca Wawra. Będą one włączone w kompozycję, której ostateczny kształt zobaczymy podczas Wawerskiej Parady Niepodległości 11 listopada 2018.
Informacje i porady dotyczące szycia można znaleźć TUTAJ

 

TAGI/ETYKIETY: ,