Koncert 10 września 2017
Dawna i współczesna muzyka sakralna
Chór Via Musica pod dyrekcją Sławomira Łobaczewskiego
WYSTAWA: Andrzej Janota (1930 – 2017) realizacje sztuki sakralnej
Zobacz prezentację
Zobacz galerię zdjęć
Program:
Mikołaj Gomółka: Pan nasz, Bóg nasz
Claudio Casciolini: Panis Angelicus
Michael Praetorius: C’est l’Agneau de Dieu
Juan Alfonso Garcia: Ecce Panis
Cristobal de Morales: Regina Caeli
Tomas Luis de Victoria:
Domine, non sum dignus
Amicus meus
Ave Maria
Jesu dulcis memoria
Michael Praetorius: Surrexit Christus
Nikołaj Kiedrow: Ojcze Nasz
Denis G. Mason: God be in my head
Maurice Durufle: Ubi caritas
Chór Via Musica, założony w 1997 roku, od kilkunastu lat ma siedzibę w parafii Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Otwocku – Świdrze. Zespół działa przede wszystkim w macierzystej parafii, tworząc oprawę muzyczną liturgii mszy św. oraz uroczystości kościelnych. Koncertuje także w kościołach, bierze udział w przeglądach i konkursach chórów. Kilkakrotnie wystąpił w nietypowym dla siebie repertuarze: awangardowych oratoriach autorstwa Jarosława Pijarowskiego z udziałem między innymi Józefa Skrzeka, Jorgosa Skoliasa i muzyków rockowych. W 2016 r. pojawiał się w programach TV Polsat „Wysokie C”. Chętnie podejmuje się oprawy muzycznej ślubów i innych uroczystości, uczestniczy też w rozmaitych wydarzeniach i koncertach patriotycznych.
Repertuar chóru obejmuje przede wszystkim muzykę sakralną różnych epok, od średniowiecza po kompozycje i aranżacje współczesne.
Członkowie zespołu są mieszkańcami Józefowa, Otwocka i Falenicy, amatorami, których pasją jest śpiew i muzyka. Jak wskazuje nazwa chóru, Via Musica – Muzyczna Droga – muzyka jest dla nich drogą wypełniania chrześcijańskiego powołania
Sławomir Łobaczewski – absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, kompozytor, pedagog, wokalista i instrumentalista. Śpiewa w zespole „Il Canto”, współpracuje z Filharmonią Narodową i Warszawską Operą Kameralną. Jako śpiewak ma na swoim koncie nagrania muzyki filmowej oraz płyty, w tym nagrodzone Fryderykiem „Bartłomiej Pękiel – Msze i Motety” oraz nominowane do tej nagrody „Monteverdi – Madrygały” z zespołem „Il Canto”. Od dziecka związany z Falenicą, jest instruktorem falenickiej filii WCK. Tam też założył wraz z gitarzystą Jackiem Kawą zespół rocka progresywnego CLUE, w którym realizuje swoje pasje związane z muzyką rozrywkową.
WYSTAWA
Andrzej Janota (1930 – 2017) realizacje sztuki sakralnej
Andrzej Janota urodził się w 1930 r. na warszawskim Żoliborzu. Wojna zakłóciła jego szczęśliwe dzieciństwo – ojciec, major wojska polskiego, był w armii w Wielkiej Brytanii, matkę stracił 1941 r. Przygarnięty przez rodzinę ojca, w wieku 14 lat został żołnierzem Batalionów Chłopskich i był łącznikiem na Lubelszczyźnie do końca wojny.
Ukończył Liceum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie i studia na Akademii Sztuk Pięknych. Pracując artystycznie równocześnie zaangażował się w działalność społeczną na rzecz środowiska plastyków i od 1961 roku był wybieranym przez kolegów Prezesem Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. W tym czasie, dzięki jego staraniom i pracy, został zbudowany Dom Artysty Plastyka w Warszawie na ul. Mazowieckiej. Zrealizował także szereg innych inicjatyw, jak powstanie warsztatów sekcji tkaniny, wydanie słownika artystów czy ustanowienie emerytur twórczych. Niósł pomoc koleżankom i kolegom w trudnych sprawach, zwłaszcza uzyskaniu pracowni.
Zawodowo realizował się projektowaniu i wykonaniu wielu znaczących przedsięwzięć artystycznych. W Warszawie projektował (w zespole) przebudowę Hali Mirowskiej i Akademię Medyczną. Realizował duże projekty wnętrz, między innymi Politechniki Białostockiej i Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Projektował polskie pawilony na wielu wystawach zagranicznych, za co otrzymał złote medale w Budapeszcie i Nowym Sadzie. Szczególnie ważne były dla niego realizacje sztuki sakralnej. Pozostawił po sobie Ołtarz Polowy w Niepokalanowie, wykonany w technice mozaiki, witraże w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Niepokalanowie, konserwację i renowację kościoła św. Ludwika we Włodawie. Wykonywał też prace dla Katedry Wojska Polskiego na ulicy Długiej w Warszawie. Znajdował czas na malarstwo, uczestniczył w wystawach zbiorowych i miał kilka wystaw indywidualnych. Wraz z żoną prowadził pracownię gobelinów. Posiadał wiele odznaczeń, m. in. Złotą Odznakę za Zasługi dla Warszawy, Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Był człowiekiem wiary i kilkanaście razy uczestniczył w Pieszej Pielgrzymce do Częstochowy, a dopóki zdrowie dopisywało, angażował się życie naszej parafii.
