Koncert 9 lipca 2006
MELODIE POŁUDNIOWYCH WINNIC
Beata Wardak – mezzosopran,
Leszek Świdziński – tenor,
Zespół La Boheme de Varsovie,
Małgorzata Góra – fortepian
WYSTAWA: Aldona Jabłońska-Klimczak – malarstwo
Co przedstawią nam artyści?
w I części:
1. Rodolfo Falvo – Dicitencello vuie
2. Pieśń neapolitańska – La Spagnola
3. G. Rossini – La danza
4. R. Leoncavallo – Mattinata (Poranek)
5. C. Saint-Saëns – aria Dalili z opery „Samson i Dalila”
6. G.Verdi, La donna e mobile – aria księcia z opery „Rigoletto”
7. N. Dostal, Bo w Barcelonie – aria z opery „Clivia”
8. A. Lara – Granada
9. G. Bizet, Habanera – aria z opery „Carmen”
w II części
10. A. Lara, Arrancáme la Vida – tango
11. G. Bizet, Seguidilla – aria z opery „Carmen”
12. Celito lindo – pieśń latynoamerykańska
13. E. Kálmán, Graj cyganie – aria Tassila z operetki ,”Hrabina Marica”
14. F. Lehár, Kiedy skrzypki grają – czardasz z operetki „Cygańska miłość”
15. E. Kálmán, Tłumy fraków – aria z operetki „Księżniczka czardasza”
16. E. di Capua – O sole mio
17. E. Kálmán, Gdzie mieszka miłość – czardasz z operetki „Hrabina Marica”
18. E. Kálmán, Ach jedź do Varasdin – aria z operetki „Hrabina Marica”
Powiedzonka:
O Rigoletto: Być może mają rację, ale nie mam pojęcia jakby to zrobić lepiej. (Giuseppe Verdi o krytykach)O Carmen: Każdy wie, że „Carmen” jest jedną z najwspanialszych oper, jakie zostały napisane. Nikt o tym nie wiedział, gdy Bizet cieszył się jej stworzeniem. Ale gdy tylko umarł, wszyscy zaraz powzięli to przekonanie. Oto jak się z nim sprawy zawsze miały. (Victor Borge)
Sławny tenor o sobie: Nie urodziłem się tenorem. Musiałem naprawdę walczyć, aby otrzymać dobre oceny. Nie należę do tych śpiewaków, którzy otwierają swe usta i znajdują z miejsca górne C. (Placido Domingo)
O pieśniach: Przyczyna, dla której jedni ludzie śpiewają pieśni dla innych ludzi, to chęć wzbudzenia empatii, wyrwania słuchaczy z wąskiej muszli, w jakiej się zamykają oraz dzielenia własnego bólu i radości z innymi. (Haruki Murakami).
Czy wiecie kim była Hrabina Marica?
To bogata arystokratka, która boi się łowców posagów i dlatego ogłasza swoje fikcyjne zaręczyny z „Baronem Żupanem”. Gdy przyjeżdża do swego majątku wzrusza się cygańskim powitaniem i śpiewa arię „Gdzie mieszka miłość?” Sądzi, że jej wymyślony narzeczony nie istnieje, ale przecież arystokrata o takim nazwisku odnajduje się i przyjeżdża do majątku, gdzie funkcję rządcy przyjął zrujnowany Hrabia Tassilo. To on, podczas zaręczyn hrabiny śpiewa czardasza „Graj Cyganie …… na jedną noc szczęście mi zwróć”. Marica flirtuje ze swoim rządcą, ale przez nieporozumienie i jego obraża posądzeniem o interesowność. Przedtem jeszcze wysyła Żupana do Varasdin, bo ten może się ożenić tylko z biedną dziewczyną (taki zapis testamentowy). W końcu Żupan żeni się z biedną siostrą Tassila Lizą, a ten jednak z Maricą, bo jego dobra ciotka, księżna Cudenstein odkupiła rodzinne dobra i para jest już sobie równa majątkowo!
„„„„„„„„„„„„„„„„„„„„`
Aldona Jabłońska-Klimczak, to osoba, której życie jest równe barwne jak obrazy, a miłość do zwierząt sprawia, że je szczególnie „uczłowiecza”. Jest z wykształcenia magistrem filozofii, co też znajduje jakiś wyraz w jej malarstwie. Z pasją oddawała się działalności opozycyjnej i politycznej, z pasją maluje. Podkreślmy, że w swoim życiorysie ma piękną kartę jako współzałożycielka Społecznego Towarzystwa Oświatowego.
Pani Aldona uważa, że „obrazy to wiersze pędzlem pisane”. Tak jak słuchając wierszy trzeba mieć chwilę na zastanowienie i pomyślenie, co kryje się za metaforą, również nad jej malarstwem trzeba trochę pomyśleć. Opłaci się. Obrazy mówią też wiele o malarce, choć trzeba umieć to rozszyfrować. Są to malarskie opowieści na temat dobra i zła, szczęścia, porządku świata, który stanowi jedność, a zwierzęta są wyposażone we własne życie duchowe.
Oglądając te obrazy nasuwa się porównanie z rajem – miejscem, gdzie człowiek żyje w harmonii ze zwierzętami, które czują jak on. A w tym raju są oczywiście anioły, choć niekoniecznie takie, jakie widzimy w kościołach.
Czy żyrafa może rozkwitnąć? Owszem, tak jak my wszyscy, gdy jesteśmy szczęśliwi, w zgodzie z sobą i naturą, mając zadowolonego anioła przy naszym boku.
